Þessi helgileikur ætti að geta hentað vel fyrir millideildir og unglingadeildir
Persónur
A. Maður nokkur sem biðst fyrir
B. Guð sem svarar honum (sést ekki)
Leikþáttur
Aðdraganda eða inngang má hafa eins og henta þykir. „Biðjandinn“ er t.d. að fara að læra eða sofa og segist ætla að biðja fyrst!
A. „Faðir vor, þú sem ert á himnum …“
B. Já!
A. Ekki trufla mig. Ég er að biðja.
B. Já, en þú talaðir við mig.
A. Talaði ég við þig? Nei, ég talaði sko ekki við þig. Ég er að biðja. „Faðir vor, þú sem ert …“
B. Sko, þarna gerðir þú það aftur.
A. Gerði hvað?
B. Talaðir við mig. Þú sagðir: „Faðir vor, þú sem ert á himnum.“ Hér er ég. Hvað viltu?
A. Ég er bara að fara með bænirnar mínar. Ég fer alltaf með faðirvorið áður en ég fer að _____. Mér líður þá betur á eftir.
B. Ég skil. Haltu áfram!
A. „Helgist þitt nafn…“
B. Bíddu aðeins. Hvað áttu við með því?
A. Með hverju?
B. Með því að biðja: „Helgist þitt nafn“.
A. Já, bíddu … það þýðir … það er … Ó, Guð, ég veit ekki hvað það þýðir. Hvernig ætti ég að vita það? Þetta er bara hluti af bæninni. Hvaða máli skiptir það? … Hvað þýðir það annars?
B. Það þýðir að ég verði virtur, heiðraður og heilagur.
A. Það hljómar ágætlega. Ég hef aldrei hugsað út í hvað heilagt eiginlega þýðir. „Til komi þitt ríki, verði þinn vilji svo á jörðu sem á himni“.
B. Ertu viss um að þú viljir það?
A. Auðvitað. Af hverju ætti ég ekki að vilja það?
B. Ætlar þú þá ekki að gera eitthvað í málinu?
A. Gera!? Það held ég ekki. Mér finndist bara ágætt ef þú fengir að stjórna hérna á jörðinni eins og þarna uppi!
B. En fæ ég að ráða einhverju hjá þér?
A. Ég fer stundum í kirkju. Og ég bið faðir vorið. Er það ekki nóg?
B. Það er ekki það sem ég er að fiska eftir. Hvað segir þú um eigingirnd þína og skapið þitt? Manstu hvað þú reiddist vini þínum heiftarlega um daginn og hve þú ert oft fúll og leiðinlegur. Og hvernig ferð þú með peningana? Ekki hefur þú beðið mig að leiðbeina þér við notkun þeirra!
A. Hættu að setja út á mig. Ég er ekkert verri en hver annar! Hvernig væri að þú snerir þér heldur að þessum forríku hræsnurum sem koma í kirkjuna?
B. Fyrirgefðu mér, en ég hélt að þú værir að biðja í einlægni um að vilji minn yrði í þínu lífi. Finnst þér ekki eðlilegt að ég segi þeim vilja minn sem biður um að minn vilji verði?
A. Allt í lagi. Ég viðurkenni að ég er fastur í ýmsum hlutum. Ég hef bara aldrei hugsað út í þetta áður. Ég vildi gjarnan fá hjálp til að leggja niður alla þessa ávana sem binda mann og skemma fyrir manni. En heyrðu mig, Drottinn, nú verð ég að fá að halda áfram með bænina, ég er nefnilega að flýta mér. Þetta hefur tekið miklu lengri tíma en venjulega. „Gef oss í dag vort daglegt brauð“.
B. En hvað gerir þú til að hjálpa mér við það að láta alla fá sitt daglega brauð. Margir eru meira þurfandi en þú.
A. Æ, slappaðu nú af… Hér situr maður með sínar trúarlegu iðkanir og svo treður þú þér hingað og minnir mann á stærstu vandamálin.
B. Bæn er ekkert hégómamál. Þú talaðir við mig og hér er ég. Það er of seint að hætta núna. Haltu áfram… ég er spenntur að heyra næsta hluta bænarinnar… (þögn).
Haltu áfram.
A. Ég þori ekki.
B. Þorir ekki hvað?
A. Ég veit alveg hvað þú ætlar að segja næst.
B. Prófaðu.
A. „Fyrirgef oss vorar skuldir svo sem vér og fyrirgefum vorum
skuldunautum“.
B. En hvað um Tómas?
A. Sko, vissi ég ekki að þú myndir minnast á hann. Þú veist að hann talaði illa um mig og plataði út úr mér peninga… og ég skal hefna mín!
B. Finnst þér ekki erfitt að bera allan þennan biturleika?
A. Jú, ég finn oft einhverja spennu í maganum og líkamanum öllum. Og ég sef stundum ekki fyrir því. En mér líður betur þegar ég hef hefnt mín. Og hvað sem þú segir, þá skal ég hefna mín!
B. Þér mun ekki líða betur ef þú hefnir þín, heldur mun hefndin gera þig mun óhamingjusamari. Ég get hjálpað þér á annan hátt.
A. Hvernig þá?
B. Fyrirgefðu Tómasi, á sama hátt og ég er alltaf tilbúinn að fyrirgefa þér. Þú tapar e.t.v. fáeinum aurum, en þú munt fá frið og hvíld innra með þér. Þú forðar magasári, líkamlegri og andlegri spennu, og þú sefur betur á eftir. Mundu að ég er alltaf reiðubúinn að fyrirgefa þér .
A. (Þögn). Jæja, þú hefur rétt fyrir þér eins og venjulega. Ég fyrirgef honum. Viltu leiða hann á rétta braut? Hann hlýtur að eiga mjög erfitt… og það er eflaust ástæðan fyrir því að hann gerir svona hluti. Góði Guð, hjálpaðu honum í framtíðinni.
B. Ég geri það, því mér þykir vænt um Tómas, engu síður en þig. Nú skaltu halda áfram með bænina.
A. Já, já. „Leið oss ekki í freistni, heldur frelsa oss frá illu“.
B. Ég skal lofa því, en varastu fólk og aðstæður sem freista þín svo þú gleymir mér.
A. Hvernig þá?
B. Þú þekkir þínar veiku hliðar, hve þú ert oft óáreiðanlegur, grípur til lyginnar, ert peningagráðugur og ótrúr. Kallaðu á mig á svona stundum og gefðu freistaranum ekkert tækifæri!
A. Úff þetta er lengsta og erfiðasta faðir vor sem ég hef nokkurn tíma beðið. En nú er ég alveg að verða búinn: „Því að þitt er ríkið, mátturinn og dýrðin, að eilífu“…
B. Þetta verður þér ekki svona erfitt ef þú nú hefur skilið ögn af því sem við höfum talað um. Ef þú biður framvegis í einlægni og ert raunverulega að biðja í trausti til mín þá gefurðu mér einmitt dýrðina. Þá getum við unnið saman, og þú finnur hamingju sem þú getur um leið fært öðrum. Á þann hátt birtist máttur minn, og ríki mitt kemur á jörðu.
A. Ó, Drottinn, sýndu mér hvernig þú getur notað líf mitt. Ég vil lifa fyrir þig. „Því að þitt er ríkið, mátturinn og dýrðin, að eilífu. Amen.“